Michalina Niziołek
***
jeszcze wierzę wiesz
biegam pod gwiazdami
godzinami wpatruję się w horyzont
śnię o szczytach
uśmiecham się do drzew
i z błyskiem w oku marzę o rzeczach
które w rzeczywistości miejsca mieć nigdy nie będą
nazywasz mnie dzieciną
ale wciąż liczę że kiedyś zrozumiesz
jeśli przestanę wierzyć
zostanie mnie niecałe pół
nawet całość bywa niewystarczająca
w moim świecie
wszystko jest idealnie nieidealne
bo tam gdzie zatrzymał się czas
grawitacja nie ściąga mnie
na dno