Michalina Niziołek

 

***

 

jeszcze wierzę wiesz

biegam pod gwiazdami 

godzinami wpatruję się w horyzont 

śnię o szczytach 

uśmiecham się do drzew 

i z błyskiem w oku marzę o rzeczach 

które w rzeczywistości miejsca mieć nigdy nie będą

 

nazywasz mnie dzieciną 

ale wciąż liczę że kiedyś zrozumiesz

jeśli przestanę wierzyć 

zostanie mnie niecałe pół 

 

nawet całość bywa niewystarczająca 

w moim świecie 

wszystko jest idealnie nieidealne 

 

bo tam gdzie zatrzymał się czas 

grawitacja nie ściąga mnie 

na dno