Fragment artykułu "Ateiści, nie wysyłajcie dzieci na religię": 

(...)
Jak wiemy, psychika człowieka w wieku
siedmiu lat jest inna niż w wieku 
lat siedemnastu. Zgodzę się, że 
siedemnastolatek, jeśli wcześniej nie
został zbyt mocno zindoktrynowany 
i nie jest głupcem, lekcję religii
wyśmieje. Ale wczujmy się w skórę 
siedmiolatka. Co poczuje, gdy znajdzie
się w grupie prowadzonej przez 
dorosłą osobę, o niesłusznie 
zawłaszczonym autorytecie nauczyciela
szkolnego, gdzie premiowane są 
zachowania polegające na wykazywaniu
wiary, uczuć żywionych wobec 
urojonego boga? Czy zmuszanie małych 
dzieci do wczuwania się w zbiorową 
modlitwę, przy piętnowaniu postaw 
sceptycznych, jest rzeczywiście 
niegroźne? Czy każde małe dziecko 
będzie tak wybitnym indywidualistą, 
że przeciwstawi się takiej sytuacji 
i nie będzie próbowało się wczuwać  Read More »

Reposted from nargle

"Nie daję już rady być godną dobrych wspomnień wersją samej siebie, jestem poirytowana i zaniepokojona faktem, że straciłam znaczenie, stałam się niewidzialna,  nie mam już nic do zaoferowania."

Helga Flatland, "Ostatni raz"

Lekcja do przypominienia:

Nic nie trwa wiecznie. Nie przyzwyczajaj się. Nie uzależniaj się od obecności. 

Za późno?

Muszę się przełamać. 

Muszę przestać się tak usztywniać. 

Muszę przestać robić z igły widły. 

Muszę zacisnąć zęby i udawać, że nic się nie dzieje.

Muszę posunąć na bok to dziwne poczucie nieokreślonej zdrady, zadry w sercu. 

Muszę?